Shamordino Kadın Manastırı: tarih, nasıl saygı, kutsal simgeler, yorumlar

Rus İmparatorluğu topraklarında, dikildiçok sayıda manastır, kilise, kilise, katedral. Her bina, zamanının ünlü mimarları tarafından tasarlandı ve inşa edildi. Yavaş yavaş, bu binalar kültür anıtları haline geldi ve şimdi tarihi bir mirası temsil ediyor. Rusya'nın bu tür hazineleri arasında Shamordino'da rahibe var.

konum

Bu yeri ziyaret etmek isteyen herkesShamordino'nun manastırına nasıl gidileceğini biliyoruz. Manastır, aynı adı taşıyan köyden uzak olmayan Kaluga bölgesinde yer almaktadır. Tarihi belgelerde adı Shevardino olarak görüntülenir.

Manastır, Kozelsk'ten on dört kilometre ve Optina çölünden yirmi kilometre uzaklıktadır. Hacılara göre, P-92 karayolunun kenarında, kompleksin kubbeleri görülebilir.

Manastırın tarihi

Shamordino Manastırı'nın tarihi, 1884'te, Kutsal Sinod'un bir kararname çıkarmasıyla başladı. Buna göre, bir kadın topluluğu köyde örgütlenmişti. Vasisi Klyucharyov'un duluydu.

Topluluğun gelecekteki kaderi Sofya ile bağlantılıBataklık yeşili. 1884'te kalıbın alındığı ve topluluğa katıldığı hakkında Kaluga Constittory of Bishops'a bir dilekçe verdi. Bolotova benden izin aldı. Ritüel aynı yılın Eylül ayı başında gerçekleşti. Tonlandığında, Sofya ismi verildi.

1 Ekim'de toplumdaki ilk tapınak St. Ambrose'un eserleri tarafından dikildi. Birlikten sonra, topluluk yeniden örgütlendi ve Sophia, ilk abbess oldu.

Manastır zayıftı, bakım parasıydıHer sene gittikçe artan rahibeler yetmedi. Ancak, St. Kazan tapınağının inşası için fon tahsis eden sponsorlar bulundu. Ayrıca köyde iki kilise daha inşa edildi.

Önümüzdeki birkaç yıl içinderahibeler zaten yüksek hızda büyüyorlardı. Manastırdaki kız kardeşler sadece ibadete değil, aynı zamanda merhamete de katılmışlardır. Böylece, manastırın bitişiğindeki topraklarda, merhametli bir ev ve köylüler için bir okul açıldı.

1888'de, Ana Sophia hastalandı. Birkaç ay şiddetli hastalıktan sonra Büyük Şemaya tonlandı ve bir sonraki yıl 24 Ocak'ta öldü.

çiçek açma zamanı

Shamordino'daki manastır onun en parlak günüydü. Rahmetli Ebeveynlerin ölümünden sonra, rahibe Euphrosyne abbess atandı. 1987'de kanonlaştı.

Manastır manastırı 1901'de manastır statüsünü aldı. Daha sonra Kutsal Amvrosievski çölünün adı verildi. Bu arada, aynı yıl Leo Tolstoy'un kız kardeşi tarafından manastırda bir ton alındı.

Devrimden önce, manastırın stavropejik statüsünü verme sorunu gündeme geldi, ancak bir darbe bunu engelledi. 1918'de manastırda bin rahibe yaşamış ve 1923'te manastır kapanmıştır.

Rönesans

Shamordino'daki manastır yeniden açıldı1991, Patrik Pimen'in emriyle. Rahibe Sergius abbess atandı. Manastırın topraklarında "Acılarımı söndür" ikonuna adanmış bir kilise inşa edildi. Bundan sonra, yaşamı organize eden ilk yerleşimciler burada ortaya çıktı.

Revered simgeleri

Değerlendirmelere göre, manastırda iki simge özellikle saygı duyulur: Kazan ve Sporitelnitsu Khlebov. İlki, rahibe Ambrose Kluchary'den manastırda kaldı. Ve “Hafta-ekmek” simgesi yaşlı Ambrose tarafından 1890'da özellikle Shamordino için sipariş edildi. Tapınağının onuruna inşa edilmiştir.

Bu simge şu anda Hieromonk Pontius tarafından taşındığı Litvanya'da bulunuyor. Efsaneye göre, yaşlı adam Ambrose ona göründü ve simgeyi tapınaktan almayı ve kaydetmeyi emretti.

Manastır ziyareti

Değerlendirmelere göre Shamordino Manastırıziyaretçiler için katı gereklilikler getirir. Ülkenin dört bir yanından gelen binlerce hacı dua edilen yere geliyor. Onlar için rahat bir otel düzenledi. Manastırın bakımlı toprakları, kutsal suyun en güzel kaynağı - tüm bunlar ziyaretçilere bu sessiz ve huzurlu köşeye tekrar geri dönme arzusu bırakıyor.

Manastırı ziyaret ettikten sonra, tüm misafirler ve hacılar resepsiyon, konaklama ve manastırın kendisi hakkında olumlu geri bildirimler bırakırlar.