"Duma" nın analizi Lermontov M.Yu.

Mikhail Yurevich'in sosyal açıdan önemli bir yeri var.o toplumu değerlendirir ve gelecekte ne olacağını anlamaya çalışır ettiği şiirler. Lermontov'un "Dumadaki" analizi ürünü hicivli ağıtlar bir tür olduğunu belirlemek için. Şairin dediği sosyo-politik olaylara katılma, kayıtsızlıklarını ve reddedilmesi tüm soyluları suçlu orada vardır, yazar eylemsizliği ve mahkeme toplumun kötüye suçladı yoktur, sadece, bir anlamda bu "Şair Ölümü" şiiri çok benzer, 1838'de bir şiir oluşur "Duma".

Lermontov, şiir biçiminde bir şiir yazdı.Bu, işin boyutunu ve boyutunu gösterir. Ama burada bir hiciv de var çünkü şair, çağdaşlarını kendi karakteristik alayıyla ifade ediyor. Mikhail Yuryevich doğası gereği bir dövüşçüydü, bu yüzden kendini, yaşam ve özlemlerdeki herhangi bir hedeften yoksun olan koşullardan istifa eden insanlara davrandı. Şair, hiçbir yere götürmeyen, vatandaşlara seçme hakkı veren, sosyal ve toplumsal sistemin şüpheciliğini, neslinin tükenmez bir kaderle yüz yüze geldiğini, kazanılan bilgiyi uygulamak zorunda kalmadan yaşlanacağını biliyor.

Lomontov'un Duma'nın analizi,yazarın akranları çaresiz bir adım atmaya ve Çarlık rejimine direnmeye karar veremediler, çünkü onlar babalarının Decembristlerin acı deneyimiyle öğretildiler. Torunlar, hiçbir şeyi değiştiremediklerini anlarlar, ancak ayaklanma için ağır bir şekilde cezalandırılacaklardır, bu yüzden sessiz kalmayı ve tüm bilgi ve becerilerini sonuçsuz bilime yönlendirmeyi tercih ederler. Bu insanlar, duyguların ateşli bir tezahürü ile karakterize edilmezler, soylu işler yapmazlar ve hatta kendilerini başkalarına yardım etme isteğini kabul etmekten, dünyayı daha iyi bir yer haline getirmekten korkarlar.

Lermontov'un "Duma" nın bir analizi, şairinçağdaşlarını zeki insanlar olarak gördü, ama en yetenekli olanlar bile hiçbir şeyi değiştirmek istemediler. Farkına varılabilirler, ancak buna ihtiyaç duymazlar. Neden enerjiyi ve zamanı boşa harcadıklarını anlamıyorlar, eğer sonunda hiçbir şey olmazsa, kimse onları duymayacak. Bu kuşak kayıp olarak kabul edilebilir, dünya için hiçbir şey yapmadı, bu yüzden zafer ve mutluluk olmadan yaşlanacaktır. En yetenekli ve zeki soylu soylular geçmişlerini terkederek, onu anlamsız ve aptal olarak görüyorlar, ama kendilerinin geleceğe kesinlikle bir katkısı yok.

Sosyal hayata kayıtsızlık manevi demektirölüm - M. Lermontov'un düşündüğü şey budur. Duma, sadece şair için topikal ve acı veren soruları özetledi. Mikhail Yurievich sürekli olarak gelecek nesiller için hiçbir şey bırakmayacağından endişe ediyordu. Onun işe yaramaz ve kusurlu olduğunu düşündü, yıllar geçecek ve sonsuza dek unutulacak. Sonsuzluk iddiası, Puşkin'in işi olabilir.

Lermontov'un "Duma" nın bir analizi, şairinkendini ve akranlarını iğrenç bir gelecek olarak tahmin eder. Yılların geçeceğine ve unutulacağına inanıyor. Ancak Mikhail Yuryevich yanıldı, eserleri Rus edebiyatının klasiklerinin bir parçası oldu, ancak on dokuzuncu yüzyılın birkaç düzyazı ve şairi böyle bir kadere layık görüldü. Gerçeği söylemekten korkmayanlar.