Japonya savaşı

1870’de Japonya’da sona erdiiç savaş, hükümet Avrupa ülkeleri örneğini takip ederek ordu ve donanmayı güçlendirmeye karar verdi. Ve bu şaşırtıcı değil, çünkü herhangi bir ülkenin ordusu devletin hizmetinde duracak bir potansiyele sahip olmalı. Öyle ki, ayni zamanda, ayni zamanda, Çin kendisini benzer hedefler koydu, aslinda, dogudaki egemenlik için rekabetin baslangiciydi. Her ne kadar bu rekabet neredeyse hiç durmadı. Çin-Japon Savaşı'nın bir çok altkısmı olmasının nedeni budur.

Rekabet dışarıdan tezahür etmedi,Kore'deki öncelikli duruma bir çatışma çıkana kadar. Çin ile Japonya arasındaydı, bu yüzden Japon-Çin savaşı başlangıcında her türlü sebebi vardı. Sonuçta, bu iki ülkenin bölgedeki hakimiyeti birbirlerine verim istemiyordu. Bu arazi ve kolayca herhangi bir ekonomiyi geliştirebilir limanlarda varlığında ekonomik gelişme, temel ilkelerine neden oldu. Böylece, iki yıl süren Birinci Çin-Japon Savaşı, Japonya için zaferiyle sona erdi ve Haziran 1894 yılında Çin ile bir barış antlaşmasıyla (Ağustos ayının resmen sadece ilk). Sonuç olarak: Bir yanda Çin bölünmesine, Japonya'nın aktif gelişme, bir sömürge imparatorluğu yaratarak - diğer tarafta.

Japonya ve Çin arasındaki savaş sona erdiII. Dünya Savaşı'nın bitimiyle eş zamanlı olarak, paralel bir unvanı vardır: "İkinci Çin-Japon Savaşı". Otuz yedinci Temmuz'da, Japonya, iyi eğitimli ve daha az silahlı olmayan ordusuyla Çin'e karşı bir savaş başlattı ve Çin birliklerinin suçladığı Marco Polo Köprüsü'nde meydana gelen çatışma ile bir anlaşmazlık olarak kullandı. Ancak Çin tarafının bu çatışmayı başlattığını söylemek mümkün değildir, çünkü bu hesaptaki tarihçiler aynı anda birkaç görüşe sahiptir. Çin için, savaş ilanı aniden gerçekleşti ve elbette, Japon askerleri hemen zafer kazanmaya başladı. Çin, Kuzey, Tianjin ve Pekin ve daha sonra Şangay'ın önemli bir bölümünü kaybetti.

Ülke için durum oldukça karmaşıktıİtalya ve Almanya'nın işgalciler için ciddi bir desteği olduğu gerçeği. Bu yüzden Çin-Japon Savaşı, sonucun önceden bilindiği aynı senaryoda tutuldu. Fakat Çinliler düşmanın altından değildi ve ona teslim etme niyetinde değillerdi. SSCB, Çin tarafında konuşan düşmanlıklarda aktif bir rol aldı. Çin'e kendi paralı çıkarları için bakan ABD ve İngiltere de zayıf tarafı desteklemeyi tercih etti. II. Dünya Savaşı tarihinden hepimizin bildiği gibi, iyi destekli zayıf tarafın zaman içinde güçlü olduğu kanıtlanmıştır.

Japonya'daki durum oldukça savunmasız hale geldi, amaYine de, 1944'te Japon birlikleri uzun süredir beklenen zaferi kazanarak büyük topraklara el koydu. Çin hükümeti bu kez teslim etmek için acele etmedi ve Ağustos 1945'e kadar zor, istikrarsız, gergin bir durum kaldı. Çin savaşları her zaman gergindi, çünkü bu bölgede yeterince rakip var ve ülke toprakları çok büyük. Fakat Çinliler ve bu kez düşmanlarına saygı haklarına sahip olduklarını gösterebildiler. Birinin ve diğer devletin orduları zayıflamıştı ve bu da hiç kimsenin kararlı eylemde bulunmamasının sebebiydi.

İkinci Japon-Çinlinin nihai tamamlanmasıSavaş, Sovyetler Birliği'nin Uzak Doğu'da savaşa girdiği ve Kwantung Ordusunun yenilgiye uğradığı Japonya'nın tam teslimiyetinden sonra gerçekleşti. Daha fazla Japonya ve Çin askeri operasyonlar yürütmedi ve bugün ulusal ekonominin birçok sektörde ortaklar!