Lobicilik nedir?
"Lobicilik" kavramı ilk olarak İngiltere'de doğduXIX yüzyılın ortasında. Orijinal yorumunda, lobicilik, karar vericilere gerekli çözümleri sağlamaya yönelik baskıdır. Açık bir örnek, milletvekilleri üzerindeki doğrudan veya dolaylı baskıdır.
Bugün, lobi çalışmaları biraz daha kapsamlı.olgu. Sadece iş dünyasının çıkarları alanını değil, aynı zamanda sosyal örgütleri, bilimi, eğitimi, sanatı, ideolojik eğilimleri ve benzerlerini de kapsar. Yüzyıldan önceki yüzyılın büyük sanayicilerinin siyasal lobiçiliği, belirgin bir olumsuz ve hatta yasadışı bir karaktere sahipti. Bugün bu etkinlik, gezegenin demokratik devletlerinin günlük yaşamına tamamen dahil edilmiştir. PR politikasının modern dünyasında, lobicilik aynı zamanda profesyonel bir faaliyettir. Dahası, dünya ve Rus üniversitelerinin bir dizi özelliğinde, yakın zamanda ilgili bir disiplin ortaya çıkmıştır. Ve ABD'de, istatistiklerde belirtildiği gibi, 12.000'den fazla resmi lobici var.
İki tür eylem vardır: doğrudan ve dolaylı. Bunlardan ilki, yasama meclisi üyeleriyle doğrudan toplantılar ve tartışmalar; çevrelerinde sunum ve ajitasyonun gerçekleştirilmesi; kanun tasarılarının hazırlanmasında yardım; profesyonel tavsiye; milletvekillerine ve siyasi partilere çeşitli hizmetler sunmak; Örneğin, seçim şirketlerinin idaresi için doğrudan para yatırmak. Dolaylı lobi faaliyetleri, parlamenterlere baskı uygulayan aracı bir faaliyettir. Örnek olarak, aşağıdakileri adlandırabiliriz:
1. Kamuoyunun etkisi. Bu durumda, toplumun kendisinde (genellikle medya aracılığıyla) belirli ruh halleri kışkırtır ve daha sonra yasa koyucuların üzerinde bir baskı aracı haline gelir.
2. Sosyal anket. Bu tür anketler genellikle önceden planlanmış sonuçlara sahiptir. Bu, belirli bir sosyal grubun, bölgenin, sorunun formülasyonunu provoke etmesinin seçimi vb. Kaynaklanabilir. Yayınlanan daha sonra bu tür anketlerin sonuçları da bir etki kolu haline geldi.
3. Seçmenlerin cazibe merkezi. Bu, lobicilerin doğrudan vatandaşlara başvurması ve milletvekillerine dönüşenleri harekete geçirmesidir: mektup yazmak, telefon etmek. Büyük ölçekli bir seçenek, belirli faturaların kabulü için bir mitingin düzenlenmesi olabilir.
4. Durumsal dernekler. Bazı durumlarda, lobiciler, böyle bir dernekte katılımcılara faydalı olan ayrı yasalar altında birleştirilebilir. Diğer çıkarları uyuşmuyor olsa bile. Milletvekilleri, bu grupların temsilcileri ile görüşmeye daha eğilimlidir, zira bu, birbirini kopyalayan farklı grupların taleplerini dinlemenin gereğini ortadan kaldırır. Buna göre, enerji ve zaman tasarrufu sağlar.
